typeracer

Ons het in stilte te sit en kyk hoe die wêreld rondom ons. Dit het geneem vir ons 'n leeftyd om te leer. Dit lyk net die ou in staat is om op te sit langs mekaar en nie sê enigiets en nog steeds voel inhoud. Die jong, breekbaar en ongeduldig, moet altyd breek die stilte. Dit is 'n vermorsing, vir die stilte suiwer is. Stilte is heilig. Dit trek mense saam, want slegs diegene wat gemaklik is met mekaar kan sit sonder om te praat. Dit is die groot paradoks.